Στα λεφτά, λοιπόν, προσεκτικοί, ιδιαίτερα σε μια εποχή που δεν μας τρέχουν από τα μπατζάκια. Και για πρώτη φορά εδώ και καιρό μπορώ να γράψω ότι μια κυβέρνηση κοίταξε την τσέπη του κόσμου και όχι τις τσέπες των 50-100 ατόμων που τα κονομάνε από τις αθλητικές διοργανώσεις στην Ελλάδα. Αναφέρομαι στη ματαίωση της διοργάνωσης των Μεσογειακών Αγώνων, που με τους όρους που την είχαμε πάρει, με τη μηδαμινή προβολή που έδινε και την οικονομική κατάσταση της Ελλάδας, ήταν σκάνδαλο. Πριν από μία εβδομάδα υπουργός της κυβέρνησης μου έλεγε ότι ο Γιώργος Παπανδρέου ήταν ενήμερος για την υπόθεση των Μεσογειακών και ότι η ματαίωση της διοργάνωσης ήταν στα σχέδια. Ακόμα, όμως, καλύτερα, η Διεθνής Επιτροπή Μεσογειακών Αγώνων πήρε από μόνη της τη διοργάνωση πίσω. Και θέλω να δω σε ποιο κωλοχώρι θα τους διοργανώσουν και με ποιες συνθήκες. Γιατί όταν εμείς είχαμε αναλάβει τη διοργάνωση, είχαμε δεσμευτεί ότι θα πληρώσουμε και τα έξοδα διαμονής των αθλητών. Και με κάτι τέτοια την μπατιρίσαμε τη χώρα.

 

Με τα μαζέματα στις σπατάλες τύπου Μεσογειακών υπάρχει ελπίδα να τη σώσουμε την Ελλάδα. Αν, βέβαια, υπάρχει Ελλάδα μετά την Τετάρτη. Γιατί μετά την οριστική τιμωρία του ΠΑΟΚ, που θα παίξει κεκλεισμένων των θυρών, ο τόνος που δίνεται από τα ραδιόφωνα και τα sites της Θεσσαλονίκης είναι ότι τις επόμενες μέρες η πόλη θα έχει γίνει μάντρα υλικών οικοδομών.