Υπήρξαν δύο σημαντικοί παράμετροι σε αυτή την διαδρομή των 10 αγώνων. Ο χαρακτήρας των πρωταθλητών και το μπάσκετ.

Από πλευράς χαρακτήρα, ο Παναθηναϊκός ήταν  άριστος.Νίκησε με το πάθος του, με την θέλησή του, αγώνες που αφενός θα έπρεπε να χάσει (Ολύμπια) αφετέρου του στράβωναν στο τέλος (ΤΣΣΚΑ, Μιλάνο).  Το γεγονός ότι πέτυχε αυτά τα τρία αποτελέσματα εντός κι εκτός έδρας απέδειξαν τον χαρακτήρα νικητή που τόσα χρόνια έχει καλλιεργηθεί στην ομάδα.

Μία ομάδα που έμαθε τόσα χρόνια να παλεύει και το δευτερόλεπτο έλαμψε σε αυτό τον τομέα. Μία ομάδα όμως που έπρεπε να παίξει μπάσκετ και σε αυτό πήρε ...λίαν καλώς. Ξεκίνησε πολύ καλά ο Παναθηναϊκός ωστόσο στον δεύτερο γύρο έπεσε κατακόρυφα δίνοντας την εικόνα μίας ομάδας η οποία δεν μπορεί να τελειώσει με έναν εντυπωσιακό αγώνα και σε αυτό συνέβαλαν: Ο τραυματισμός του Νίκολας επηρέασε οργανωτικά τους παίκτες του Ομπράντοβιτς αφού ο Διαμαντίδης κουράζεται πιο εύκολα, ο Σέρβος προπονητής κατάλαβε ότι από τους Τέπιτς- Καλάθη μόνο ο δεύτερος μπορεί να βοηθήσει οργανωτικά. Έλειψε ο Μάριτς, ο Βουγιούκας δεν πήρε από νωρίς λεπτά συμμετοχής, συνολικά φάνηκε ότι στα δύσκολα επέστρεψε η λογική του ...τριπόντου. Δεν μπήκαν με την Βαλένθια, με την Ολύμπια, ήρθαν τα δύσκολα.

Θα ήταν ευλογία μία ακόμα σπατάλη από τους Γιαννακόπουλους για έναν έμπειρο οργανωτή ώστε να καλύπτεται το κενό του Διαμαντίδη όταν ξεκουράζεται. Είναι καιρός όμως να σταματήσει αυτή η βουτιά στην τσέπη των συγκεκριμένων ανθρώπων από την στιγμή που εδώ και πολλά χρόνια έχουν ξεπεράσει τα όρια της λογικής στην προσφορά. Ο Παναθηναϊκός έχει ήδη έναν από τους τρεις μεγαλύτερους προϋπολογισμούς στην Ευρώπη οπότε θα πρέπει να πορευτεί με το υπάρχον ρόστερ. Και στο τέλος, γιατί απαγορεύεται  να δοκιμαστεί ο Καλάθης μία χρονιά, ο Τέπιτς σε συνθήκες... πολέμου και να πηγαίνουμε πάντα στην εύκολη λύση;

Ο MVP

Δεν υπάρχει ζήτημα για τον πολυτιμότερο παίχτη του Παναθηναικού αυτό το διάστημα .  Ο Διαμαντίδης το αποδεικνύει συνέχεια και μέσα από τους αριθμούς.

Βλέποντας την πορεία του αρχηγού των «πρασίνων» από το 2006-2007, αυτή είναι η σεζόν με την μεγαλύτερη παραγωγικότητα παντού χωρίς όμως να γίνεται... σπατάλη σε κανένα σημείο.  Μοναδική... υποσημείωση: Από τους 128 πόντους του, ένα ποσοστό της τάξης του 35% έχει επιτευχθεί στην τέταρτη περίοδο. Δείγμα του χαρακτήρα νικητή, της ηγετικής φυσιογνωμίας αλλά και μέτριων ξεκινημάτων στα παιχνίδια.

Τα στατιστικά του Δημήτρη Διαμαντίδη στην κανονική διάρκεια της Ευρωλίγκα:

2006-2007 (σε 14 αγώνες)

9.1π, 24/49 δ, 16/36τρ, 3.7ασ, 2,6λ   30.2λεπτά

2007-2008 (σε 14 αγώνες)

8.2π, 13/25δ, 18/40τρ, 3.4ασ, 0.9 λ   29λεπτά

2008-2009 (σε 10 αγώνες)

10.4π, 16/23δ, 16/33τρ, 3.6ασ, 2.4λ,  27.4 λεπτά

2009-2010 (σε 7 αγώνες)

8.7π, 9/13δ, 7/15τρ, 3.3ας, 1.4λ, 22.3 λεπτά

2010-2011 (σε 10 αγώνες)

12.8π, 15/26δ, 20/50τρ, 5.6ας, 3λ, 30.5 λεπτά